با وجود رشد زیرساخت‌های دنیای کریپتو، تنها ۸ تا ۱۱ درصد از کل بازار رمزارزها امروز بازدهی دارند، در حالی که این رقم برای بازارهای سنتی بین ۵۵ تا ۶۵ درصد است.
اگرچه قابلیت‌های استیکینگ ارزهای دیجیتال، استیبل‌کوین‌های درآمدزا و پروتکل‌های وام‌دهی دیفای سال‌هاست معرفی شده‌اند، اما به نظر می‌رسد مشکل اصلی، شفافیت ریسک است، نه کمبود محصول.
به گزارش تیم رداستون (RedStone)، ارزش دارایی‌های درآمدزا در بازار کریپتو بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود که سهم آن‌ها از بازار کل ۳.۵۵ تریلیون دلاری، تنها ۸ تا ۱۱ درصد است.
ضعف در استانداردسازی، رتبه‌بندی ریسک و چارچوب‌های مقایسه‌ای باعث شده سرمایه‌گذاران نهادی از ورود گسترده به این بازار خودداری کنند، حتی وقتی بازدهی‌ها بالا هستند.
اگرچه تصویب قانون جنیوس (GENIUS) برای استیبل‌کوین‌ها، با ایجاد یک چارچوب قانونی و افزایش شفافیت ذخایر، رشد سالانه این حوزه را به ۳۰۰ درصد رسانده، اما همچنان ابزاری برای مقایسه ریسک تعدیل‌شده بین محصولات کریپتو و دارایی‌های سنتی وجود ندارد.
به گفته کارشناسان، تا زمانی که توسعه‌دهندگان کریپتو یک لایه ارزیابی ریسک استاندارد ایجاد نکنند، شکاف بهره با بازار سنتی ادامه خواهد داشت.
بدون دیدگاه